Terwijl wij van HzH, 5 honden en adoptanten gelukkig gemaakt hebben bij hun kennismaking op schiphol en 3 nieuwe adoptanten/honden in afwachting van een nieuwe vlucht hebben hebben mogen plaatsen, bereikte ons het droevige nieuws dat Herbert en Brigitta (vrijwilligers in Spanje) hun trouwe viervoeter, Scout, hebben verloren.
Dit nieuws is voor ons toch een trieste regenwolk tijdens een mooie zonnige dag.En toch, bij het samensmelten van regen en zonneschijn onstaan er toch de mooiste regenbogen.
Met het onderstaande gedicht willen wij Herbert en Brigitta veel sterkte wensen.
Als ik straks oud ben, ziek en zwak,
en pijn verjaagt de slaap,
als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is,
en laat me gaan.....
de laatste goede daad.
Beslis voor mij en wees niet laf.
Past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf,
of uitstel.... tot het beter past bij een verloren strijd?
Ik ben niet bang tijdens die laatste gang.
Jij loopt niet weg: je kijkt me aan,
je noemt me bij mijn naam en houdt me stevig vast.
Vandaag voor het laatst groet ik je met mijn hondenstaart.....
wat jij liet doen, deed je voor mij:
je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.
Een zwaar besluit?
Nee, ....huil nu niet.
Een wijs besluit dat werd gegrond op een oud en uniek verbond:
jij bent mijn baas en ik jouw hond.
(Auteur onbekend)
