Daar ben ik dan. Geplaatst in Wageningen! Ik zal mijn wederwaardigheden maar eens vertellen. We gingen met een auto van het vliegveld weg. Ik ging eerst in het hoekje liggen op de achterbank, maar het vrouwtjesmens kwam ook achterin en die had wat lekkers! Dus je begrijpt, dat ik vriendjes met haar werd, ik legde mijn voorpoten op haar schoot en...ik kreeg wat. Nou ja, toen legde ik mijn kop er ook maar bij.Toen we "thuis"kwamen hebben we eerst een eindje gelopen, maar alles was zo nieuw, dat ik niets hoefde te doen, dus heb ik het even in de kamer op de tegels gedaan. En zo flauw, dat mag niet eens! 's Nachts heb ik even een plasje in de bijkeuken gedaan. Mag ook niet!
Nou ja, toen mijn behoefte maar voor de voordeur, ook niet goed, want daar trapte iemand in. Nu doe ik het maar, waasr Floris, de andere hond het ook doet: in het bos (soms op het gras, mag ook niet).
Ik wilde bij het baasje op de bank springen, spring ik op een zwarte kat, die op een zwart kussen lag te slapen. Kat en ik alletwee geschrokken. Ik boos op de kat, dus toen het vrouwtje hem laatst optilde, ging ik in z'n staart hangen, mocht ook niet: kat kwaad en bloedde ook nog. Nou ja, zo hard had ik het niet willen doen.Ik moet me toch wel een beetje laten gelden, nietwaar?
Een vuilniszak openvreten mag niet, de zak met hondenbrokken stukscheuren, zodat er een brokkenfeest is, mag niet, doet Floris ook niet. Brood van het aanrecht afhalen mag niet, dan moeten ze het maar ergens anders neerleggen, nietwaar. Trouwens, het baasje is nu een paar dagen weg, maar wilde de vissen nog een boterham geven en liep ermee naar de vijver. Hij had niet op mij gerekend: ik pikte de boterham en we hebben een lol gehad: zat het baasje al lachend achter me aan, nou js, het korstje gunde ik hem nog. Schooien mag ik niet. Gemeen!
Oh, en wat ze me toch te eten geven 's avonds, er zitten boontjes doorheen, ze zeggen: goed voor je, dat voedt, maar zet niet aan. Nou, net of ik zal aankomen: ik ren me rot in deze tuin en dan moet ik uitrusten op mijn eigen bedje. Dus dat valt dan weer mee. Ook leuk is het, dat hier een beekje is, daarin kun je lopen en gelijk drinken, alleen mag ik de vijver niet in en dat is jammer, vooral als er net een boterham voor de vissen in drijft.Jullie zien, ik heb hier een hondenleven, op de vuilnishoop was ik vrijer!
Maar het is ook heerlijk knuffelen met de mensen en daar ben ik gek op! Ik loop als een hondje achter het vrouwtje aan en als het baasje er is, ook achter hem. Aandacht wil ik heel erg graag en dat krijg ik ook wel veel, hoor. Ook speel ik met Floris, maar
die rent niet zo hard meer, is al een beetje oud. Toch gezellig allemaal. Er logeerde hier ook een kleindochter en die speelde ook steeds met mij. Kijk, die weet wat een eerlijke straathond toekomt. Trouwens, ik voel me al wel helemaal thuis en weet precies, door welke deuren ik kan binnenkomen en het beste weet ik, waar mijn bedje en etensbak zijn.Ziezo, jullie zijn weer bijgepraat. Ik schrijf nog wel eens.
Een blaf, een poot en een lik van Blanco
