Spreuk v/d maand Maart 2013

Vraag je je weleens af wat onze honden van ons denken?
Stel je eens voor: je komt thuis van de supermarkt met kippenbouten, biefstukken, hamlappen, karbonades.
Ze moeten wel denken dat wij de beste jagers ter wereld zijn.

Anne Tyler

16 november 2011

Chacho een gouden kanjer.

Ondanks dat u in dit stukje een foto vindt van Chacho met om zijn nek een bronzen medaille, is Chacho voor zijn bazinnetje een gouden kanjer.
Chacho is een Leish hondje, die zich absoluut niet laat kisten hierdoor.

Wij kregen van Chacho's bazin de onderstaande tekst gemaild;
Afgelopen zondag stonden we om half 10 op het veld. Het was een onderlinge wedstrijd van twee verenigingen. Zo’n dag duurt wel lang, het was beetje koud en winderig, maar wel heel leuk en gezellig! Tentje neergezet met spulletjes mee en we kwamen de dag wel door. We hebben drie parcoursen gelopen: Vast parcours, Jumping en Spel. Voor de eerste zijn we gediskwalificeerd. Chacho liep 1 hindernis voorbij. De andere twee gingen goed. Hier zijn we voor allebei derde geworden in de beginnersklasse!

Kijk eens naar de prachtige foto's die we bij deze mail ontvingen, heerlijk om te zien.
Op de foto hiernaast zien we Chacho tesamen met zijn bazin, lekker bezig met crossen over het parcour en op de foto hieronder ..........................?

Soms zegt één blik meer dan duizend woorden.
Kan u wel vertellen dat een foto als deze ons en daarmee bedoel ik de vrijwilliger van onze Stichting, heel erg trots maakt, en ons sterkt in het geen wij voor ogen hebben.
Kijk dat manneke eens trots zijn, en terecht hij verdient het!!

Chacho en Heidi gefeliciteerd met jullie bronzen medaille, jullie verdienen het.

14 november 2011

Aankomst 13 november 2011

Waar het voor vele mensen een druilerige zondagavond was, was voor de adoptanten van Calli, Sam, Poppy en Whiskey, maar ook voor de opvangouders van Amelia en prachtige dag.
Want als je toch eenmaal zo'n spaanse kanjer na al dan niet een lange wachttijd in je armen kan sluiten, dan kan het regenen totdat ze je pijpen stelen, maar als adoptant schijnt opdat moment toch eventjes de zon, Uit ervaring weet uw redacteur ook dat voor deze spaanse kanjers op 13 november de lente is begonnen voor de rest van hun leven.
Wij wensen de adoptanten van Calli, Sam, Poppy en Whiskey, maar ook de opvang van Amelia heel veel plezier samen.
Wij bedanken ook de vluchtbegeleiders voor hun inzet.
Zoals u gewend bent plaatsen wij hier onder de alom bekende groepsfoto
voor de rest van de aankomstfot's verwijzen wij u graag naar onze picassa fotoalbum,

09 november 2011

Drie geweldige kanjers kregen op 3 november j.l. een fijn nieuw thuis:

Afgelopen donderdag (3 november 2011) mocht ik weer naar Malaga vliegen om geadopteerde honden op te halen. Dit keer was het voor mij wel een hele bijzondere reis naar Malaga want de honden die ik over zou vliegen zijn honden die ik in mijn korte carrière als adoptieconsulent zelf heb geplaatst. Ik schrijf heel bewust mocht want ik vind het een ongelofelijke eer om dit te mogen doen. Wie krijgt de kans om honden uit een opvangsituatie te halen en naar Nederland te halen waar ze overgedragen worden aan hun nieuwe baasjes? Ik krijg die kans en ik vind het geweldig!

De vlucht van 3 november j.l. was mijn 3e HzH vlucht en opnieuw viel het mij op hoe graag de honden met me meegaan en hoe blij en emotioneel de adoptanten zijn als ze hun nieuwe hond in de armen kunnen sluiten. Deze laatste twee punten maken de fysiek best wel zware reis naar en van Malaga helemaal goed.

Om 3 uur ’s-Morgens liep de wekker af, even voor 4 uur waren Hans en ik onderweg naar Schiphol. Binnen anderhalf uur was ik op de luchthaven, Hans kon weer naar huis toe maar die moest ’s-avonds weer naar Schiphol rijden om mij op te halen.
De vlucht naar Malaga was een drama, tijdens de vlucht hadden we last van erg veel turbulentie waardoor er momenten waren waarop de vlucht meer op een kermisattractie leek dan een vliegreis. Door het noodweer in Spanje konden we niet gelijk landen op de luchthaven in Malaga en moesten we rondcirkelen, uiteindelijk mochten we bijna een half uur later dan gepland landen.
Na de landing merkte ik dat Spanje wel erg nat was en besloot ik om met de trein naar Malaga Centrum te gaan. Terwijl ik daar op een overdekt terras lekker aan de koffie zat brak de hel los, de overkapping van het terras begaf het waardoor er ik weet niet hoeveel liters water naar beneden kwamen dus ………. Ik was tot op mijn slip nat geworden. Na de hoosbui leek de straat waar het terras aan lag op een klein riviertje

En daar sta je dan in Malaga, drijfnat en geen droge kleding mee dus wat nu te doen?
Even nadenken en EUREKA daar had ik de oplossing bedacht ………. Druipend van de regen ben ik met de trein terug naar de luchthaven gegaan en daar ging ik opzoek naar een toiletruimte waar ik een beetje privacy zou hebben . Wat een mazzel had ik want in terminal1 worden de toiletruimtes niet meer gebruikt en zijn afgesloten echter …….. de baby wasruimte kon ik nog wel inkomen dus heb ik de deur geblokkeerd en daar mijn kleren uitgetrokken en onder een handendroger (zo’n föhn aan de muur) gedroogd. Na ruim een uur was alles weer droog en kon ik er tegenaan.
Omdat het weer zo slecht was in Malaga heb ik de resterende 3 uur op de luchthaven doorgebracht en dat was best wel taai.

Om 18.00 uur kwamen de honden aan op de luchthaven.

Links Carina en rechts Apollo (samen met twee in Spanje wonende vrijwilligers)




Hier zit ik met Buddy de Boxer
Om even kwart over zes begonnen we met de airportrun en deze keer verliep alles zoals het hoort te gaan, ruim op tijd konden Carina en ik inchecken (Carina ging gezellig met mij mee in de cabine).
De terugvlucht verliep geweldig, we hadden een sterke staartwind zoals dat in luchtvaarttermen heet, door die wind kwamen we een ongeveer een half uur eerder aan op Schiphol dan gepland was.
Samen met Hans heb ik de honden overgedragen aan hun nieuwe baasjes en vrouwtjes en met heel veel plezier kunnen we terugkijken op een hele fijne aankomst.
De aankomst van deze avond zorgde voor deze leuke groepsfoto.
Nadat de adoptanten met de honden naar huis waren gegaan hebben Hans en ik de kooien uit elkaar gehaald en zijn we naar huis gereden. Omstreeks half drie waren we weer thuis waar we uitbundig door onze eigen honden werden begroet.
Op 3 december a.s. vliegen we weer naar Malaga, ik schrijf bewust we want Hans vliegt dan gezellig met mij mee.
Ed van Nes