Jippie, vandaag weer vier spaanse viervoeters op Nederlandse bodem aangekomen.
Te weten Debs, Lita, Merrie en Pips.
De familie Benes, die in Spanje zijn gaan kijken hoe de leef omstandigheden van hun Negri is geweest, heeft voor ons vanuit Spanje de vlucht begeleid van deze vier geluks vogels.
Hieronder delen zij hun reisverhaal met ons (Red);
Weer 4 geluksvogels naar Nederland.
Met Mona hadden we, mijn vrouw en ik en onze dochter met haar vriend, afgesproken om op onze terugvlucht vanaf Malaga 4 honden te begeleiden die via HZH een (nieuw) thuis hadden gevonden in Nederland. Uit ervaring, we hebben naast onze Tervuerense herders ook altijd een hondje uit een asiel en de laatste, Negri, is via HZH bij ons gekomen, weten we dat veel honden in Spanje een dieronwaardig bestaan hebben. Met eigen ogen hebben we gezien hoe straathondjes als oud vuil werden behandeld en door opgeschoten jeugd opgejaagd werden. Alle adoptiegezinnen, weet dat jullie goed werk doen om jullie honden een 2e kans te geven en de medewerkers van HZH voor jullie bemiddelingen. Helaas is en blijft het hard nodig.
Zoals gezegd, we zouden 4 honden begeleiden, Debs, Lita, Merry en Pips. Van te voren ruimte gereserveerd voor 2 benches en we hadden telefoonnummers uitgewisseld met de contactpersonen in Spanje (in dit geval met Richard en Jo James). Met Jo hadden we afgesproken om elkaar op 23 februari om 17.30 uur te ontmoeten op het vliegveld van Malaga. En stipt om half 6 zag ik Jo en Richard aankomen met 2 grote benches. Ze hadden ruim een uur moeten reizen om op het vliegveld te komen en hebben, na een vluchtige kennismaking, de honden meteen maar uit de benches gehaald.
Ze hadden alle 4 in de gaten dat er iets stond te gebeuren. Gelukkig waren ze al een paar weken in huis geweest bij Jo en Richard waardoor ze weer vertrouwen hadden gekregen in mensen. De begroeting van die 4 vreemde Nederlanders lieten ze graag toe zodat ze zich nog even konden ontspannen.Dat bleek ook wel toen even later 3 van de 4 honden uitgebreid moesten plassen bij de incheckbalie.
Naast het inchecken van ons, moesten ook de honden ingecheckt worden en dat duurt even wat langer. De paspoorten van de honden werden uitgebreid bekeken en paparassen moesten in gevuld worden. Dan merk je dat de Nederlanders die achter ons in de rij stonden weinig geduld hadden (‘hmm die honden krijgen nog meer aandacht dan de mensen’ en ‘moet dat nou zo lang duren’), alsof het vliegtuig zonder de passagiers zou vertrekken.
Nadat alle papieren ingevuld en goedgekeurd waren, moesten de benches geröntgend worden. Natuurlijk op een andere plek op het vliegveld. Daar aangekomen was wel de ambtenaar aanwezig die de X-ray moest beoordelen maar niet de persoon die een plakband om de bench moet trekken. Ongelooflijk, maar waar. Dan maar op zoek naar die persoon. Die bleek koffie-pauze te hebben, dus ‘voy a estar allí’ of te wel ‘ik kom er zo aan’. Inmiddels groeide de rij voor de X-ray en toen de bewuste persoon eindelijk kwam, bleek ze niet zoveel tijd te hebben. Na wat gezeur van de wachtenden heeft Jo de benches maar op de transportband gezet en konden eindelijk Debs, Lita, Merry en Pips hun plaats in de benches innemen en de tape om de benches geplakt worden. Na afscheid genomen te hebben van Jo en Richard gingen wij vervolgens naar de security om naar de vertrekhal te kunnen. Natuurlijk weer lange rijen en toen we eindelijk er doorheen waren, zagen we op de borden al de aanduiding ‘Last Call’ voor onze vlucht. Natuurlijk naar een gate achteraan op het vliegveld, ondertussen nog snel een broodje gehaald, een toiletbezoek en hup naar de gate. Na een rustige vlucht van bijna 3 uur landden we op het vliegveld van Rotterdam/Den Haag.
Bij navraag waar de honden gebracht zouden worden kregen we 3 verschillende antwoorden, daarom maar snel een verdeling gemaakt waar we zouden gaan staan om én onze bagage én de benches op te pikken. De benches werden als laatste naar binnen gebracht (én niet op één van de 3 plekken die ze ons verteld hadden) en konden we naar de aankomsthal. Toen de schuifdeuren open gingen stonden Mona en Jeroen en de andere toekomstige adoptieouders ons al op te wachten.
Vanwege de ruimte maar snel naar buiten voor de eerste begroetingen. Zowel voor ons als voor de honden was het eerste wennen aan de temperatuur, van + 20 graden naar een temperatuur rond het vriespunt. Uiteraard was iedereen nieuwsgierig naar hun nieuwe huisgenoot en die werden liefdevol begroet. Na de nodige plichtplegingen gingen de honden met hun nieuwe baasjes naar hun nieuwe huis om hopelijk nog een fijn hondenleven tegemoet te gaan en de baasjes hopelijk veel plezier aan hun nieuwe huisgenoot.
Na nog even een kop koffie of chocolademelk gedronken te hebben met Mona en Jeroen hebben we onze dochter en haar vriend afgezet bij hun flat in Rotterdam en zijn wij door de sneeuw huiswaarts gegaan naar ons huis in het noorden van het land.
*********************************************************************
Namens de redactie en uiteraard namens Hzh bedanken wij de familie Benes voor hun verhaal en voor het begeleiden van Debs, Lita, Merrie en Pips. Ook wij wensen hen en hun adoptie gezinnen uiteraard weer heel geluk toe samen.
Uiteraard nog even de groepsfoto en op ons
kunt u natuurlijk nog veel meer foto's zien van deze aankomst.
Mick en Asco kwamen vandaag naar Schiphol, Mick ging rechtstreeks met zijn adoptie ouders mee, terwijl asco voor tijdelijke opvang mee ging.
