Het feestje van 19 maart 2010

Gisteren was het weer zover. Er kwam weer een vlucht aan. Deze keer begeleid door Nicole. Iemand die regelmatig van Malaga naar Nederland vliegt en eigenlijk altijd wel honden meeneemt. Voor Nicole was het gisteren een klein jubileum, ze vloog haar 20ste hond in! Er kwamen deze keer vier honden mee. Sara, die nu in opvang is bij Piet en Yvonne. Maar ook Bambi, Pip en Nana, deze bofkonten zijn met hun baasjes meegegaan. Voor ons is de aankomst van de honden altijd een klein feestje. Het blijft mooi om na het “voorwerk’ de honden in de armen van hun nieuwe baasje te zien 

 

en op weg te zien gaan naar een beter leven

Daar doen we het tenslotte allemaal voor.

Deze keer was het voor Jeroen en mij even anders als anders. Normaal gesproken halen wij de honden uit de kooien en lijnen ze aan, om ze vervolgens aan de adoptanten te overhandigen.

Omdat Piet en Yvonne een aantal vluchtbegeleidingen van ons gaan overnemen, en ze er nu toch allebei waren voor Sara, leek het ons handig om het deze keer aan hen over te laten. Ging allemaal prima, en voor ons was het heel apart om dit nu eens van de zijlijn te bekijken. Nu waren vooral de gezichten van de adoptanten goed te zien, en ze keken één voor één erg blij! Normaal zijn wij zo bezig om alle honden goed aan te lijnen en te zorgen dat ze allemaal zo snel mogelijk uit de kooien kunnen, dat we dat niet direkt zien. Kortom het was voor ons weer een feestje, dat we net als anders hebben afgesloten met koffie en broodjes op de luchthaven. Deze keer samen met Piet en Yvonne!

Groetjes,

Mona

 

Nieuwsbrief 3 is uit.

Dankzij het harde werken van onze nieuwe redactieleden is nieuwsbrief 3 via mail bij u allen op de digitale deurmat gevallen.

Wij hopen dat u er wederom een hoop leesplezier aan heeft.

Zegt het u niets en heeft u de nieuwsbrief niet ontvangen, laat het ons weten op nieuwsbrief@hondzoekthuis.org en wij gaan er voor zorgen dat onze digitale postduif hem alsnog bij u langbrengt.

M.vr.gr de redactie

De aankomst van Millie op 1 Maart

Deze keer was ik (Yvonne) de gelukkige om naar Schiphol te mogen rijden.
Millie was vandaag DE bofkont om vanuit Spanje in Nederland gelukkig te worden.
Het was maar goed dat zowel de adoptante( met wat familieleden) en ik iets vroeger waren, want het vliegtuig was 30 minuten eerder geland.

Dan gaat het wachten beginnen maar omdat het gezellig was en we lekker hebben gekletst waren ook deze 45 minuten snel voorbij (volgens de insiders hadden we wel wat geluk gehad, het wachten is ook wel eens RUIM een uur)
Toen gingen eindelijk de schuifdeuren open en werd Millie aan ons overgedragen.

‘Eindelijk’ moet Millie gedacht hebben - ik mag eruit!
De honden mogen van Schiphol eigenlijk niet binnen uit de kooien gehaald worden (SORRY Schiphol, dat wist ik niet) maar niemand had het gezien en heel eerlijk gezegd was het binnen warmer dan buiten.

De adoptante en haar kleindochter waren helemaal gelukkig met Millie, ze glunderden van oor tot oor.
Millie is een lieve hond en ging al snel MOOI zitten voor een brokje.

Na de fotosessie en de papieren was het tijd om naar huis te gaan .
Zowel de adoptante als ik hadden onze auto in de VERSTE uithoek gezet, dus volgde er nog een flinke wandeling samen met Millie.

Afscheid genomen en vervolgens naar huis gereden met een glimlach en een diepe zucht: alles was ook vandaag weer goed gegaan.

Namens HZH wens ik Millie en haar adoptante veel geluk en succes.

Yvonne

Ook Puck heeft een goed huis getroffen.

Op 31 januari hebben we Puck zelf opgehaald van het vliegveld en vervolgens bij ons in de opvang genomen.Op deze manier konden we goed zien wat voor karakter hij had.
Al snel zagen we dat hij een lieve aanhankelijke hond was die het goed kon vinden met onze honden en katten.

Om U een idee te geven, Puck was ongeveer net zo groot als onze grootste kat Jaap.
Natuurlijk was hij ook ontdeugend ,maar dat hoort nu eenmaal bij een jonge hond.
Stoer en speels als hij was, speelde hij de hele dag met onze viervoeters en kreeg al snel de bijnaam Dappere Dodo.

Op 19 Februari kwam iemand (toevallig uit de buurt) kennis maken met ‘onze’ Puck en dit bleek al snel de perfecte combinatie te zijn .
Gelukkig “voor ons” moest Puck zijn nieuwe bazinnetje nog van alles kopen (konden wij even aan het idee wennen dat hij weg zou gaan)

Het afscheid nemen van iedere hond is en blijft moeilijk voor ons .
Het voordeel van een adoptie door iemand die je kent en ook nog in de buurt woont is: dat je af en toe nog even kunt gaan kijken.

Afgelopen vrijdag kon ik (Yvonne) me niet meer inhouden en na een telefoontje was ik van harte welkom.
Dat het goed ging komen met Puck wisten wij wel, maar wat ik daar zag was geweldig :een overgelukkige adoptante en hond.

Toen ik binnen kwam herkende hij mij “gelukkig “nog wel, maar de meeste aandacht van Puck ging naar zijn nieuwe bazinnetje.

Welke hond wil dit niet? Iemand dieje ALLE AANDACHT, TIJD EN LIEFDE geeft.
Puck mag zich heel gelukkig prijzen.

Wij wensen hem en zijn nieuwe bazinnetje veel geluk en succes.

Piet,Yvonne,Meggy, Fien,Sue en alle katten.

Klein excuus

Lieve lezeressen en Beste lezers,

Een klein excus is wel op zijn plaats. In de maand februari is er wel degelijk het een en ander gebeurt op het gebied van verminderd dierenleed door HzH en haar vrijwilligers. Maar deze vrijwilliger die het dog-blog voor u bijhoud heeft ook zo zijn zwakke momenten. En een van die zwaktes is/was de Olympische winterspelen. Schaatsen , curling , snowboarden, zelf het bi-athlon. Sport is sport en ik vrat het als was het soft ijs in een warme zomer.

Vandaar komende dagen gaan we het dog-blog weer up-daten en om u alvast te verblijden plaatsen we meteen maar even het verhaal van Puck, welke bij Piet,Yvonne,Meggy, Fien,Sue en alle katten in de opvang is geweest.

Hierboven hun eigen verhaal.