Mindy en haar kroost

Maandag 2e pinksterdag en nog geen bevalling in zicht. Mindy geniet nog met volle teugen van de zon in de tuin. Ik hou wel in de gaten dat ze het niet te warm heeft en dat ze wel haar rust neemt dus af en toe moet ze echt naar binnen om even te slapen. Morgen heeft ze de echo als ze nog niet gaat bevallen vannacht. Ben benieuwd.

Dinsdag 12 mei
De echo staat gepland om 9.30u. Mijn vader rijdt met me mee naar Vlaardingen waar we toch nog flink moeten zoeken waar die dierenarts gevestigd is maar uiteindelijk hebben we het gevonden. Mindy is vandaag heel stil en ze eet ook niet dus ik heb het vermoeden dat het niet lang meer zal duren voordat de bevalling echt doorzet. Bij de dierenarts wordt haar buik geschoren en krijgt ze gel op haar buik en nu maar kijken. Ja hoor; we zien drie pups. De hartjes zijn goed en de levertjes zijn ook goed te zien. Meer pups kan de dierenarts niet echt zien dus waarschijnlijk blijven het er drie. Nu naar huis en aan gauw naar mijn werk.

Om 13.00u met de kids gebeld. Mindy is in de bench gaan liggen en de kinderen mogen niet meer bij haar komen dus ik denk dat het inderdaad door gaat zetten. Ze wil ook echt niet eten. Als ik om 17.00u eindelijk thuis ben komt ze me wel nog vriendelijk begroeten en ga ik even met haar naar buiten. In de avond merk ik dat de weeen doorzetten en ga dan ook bij haar in de slaapkamer zitten. De kinderen gaan toch maar naar bed want het kan wel even duren. Ze is nu ook wel misselijk maar doordat ze niet gegeten heeft komt er niets uit.

Om 22.55u zijn de weeen erg sterk en haar flanken heel erg ingevallen. Mindy wil bij mij op bed liggen dus alle dekens neergelegd. Ze gaat even slapen. Om 23.19u gaat ze van bed en krijgt ze haar eerste perswee. Nu wordt het spannend. De persweeen brengen haar van haar stuk maar ze doet het goed. Om 02.00u even de dierenarts gebeld om te vragen hoelang ze op de eerste pup mag persen. Ze heeft nog geen vruchtwater verloren dus we mogen nog even afwachten. Elke keer als ze een perswee heeft, kijkt ze me met grote ogen aan en het enige wat ik kan doen is rustig tegen haar praten. Het schijnt haar te kalmeren. Inmiddels is mijn dochter Noella wakker geworden en komt kijken.

En dan ja hoor om 03.10u wordt de eerste pup geboren een reutje met een gewicht van 246 gram. Hij is wit met zwarte vlekken. Het vlies moet ik doorbreken en ook knip ik de navelstreng door. De rest doet Mindy. Ze likt hem helemaal schoon en na het wegen leggen we hem gelijk aan de borst zodat de weeen lekker doorzetten. Noella roept gauw haar broer en zus erbij zodat ze verder niets meer missen van de bevalling. Ze vinden het geweldig om te zien.

03.26u: de tweede pup, een meisje, kleur zwart met witte tenen en een witte bef. Mindy doet nu zelf de navelstreng en ik haal het vlies los wat mindy netjes opeet. Haar gewicht was 202 gram. Nou dat ging snel.

03.50u: de derde pup. Het is weer een meisje en ook zwart met witte tenen en wat we naderhand zagen ook een licht bruine vlek bij haar hoofdje. Ook het gewicht is mooi; 226 gram. Jeetje drie pups in nog geen uur tijd en Mindy doet het fantastisch. Ze likt ze echt helemaal schoon en als de nageboorte komt zorgt ze ervoor dat ik echt niets ervan terugvindt. Volgens het boekje en dat voor de eerste keer.

Nu wordt Mindy eindelijk wat rustiger en gaat ze ook liggen. Ik denk dat dit het was dus inderdaad maar drie pups. Toch nog alles even in de gaten houden en ik zal straks ook de bench moeten voorzien van een nieuw kleedje. Alvast wat rotzooi opruimen en even snel een bakje thee nemen. De kids zijn nu ook wel moe en gaan dan ook om 04.00 naar bed.

04.22u: terwijl ik even uitpuf met mijn tweede bakje thee zie ik dat Mindy haar kont omhoog gooi en ja hoor ..... de vierde pup wordt geboren.Ook weer een meisje kleur wit met zwarte vlekken en wat kan die een herrie maken. Ze piept de hele boel bij elkaar waardoor mindy van haar stuk raakt. Gauw wegen en aanleggen. Haar gewicht is 216 gram. Kevin heeft het gehoord en komt nog snel even uit bed om te kijken. Wat een verrrassing en zaten in dat buikje dus meer dan drie pups.

Mindy is nu wel erg moe en gaat liggen. Ik mag niet meer zo dicht in de buurt van de pups komen want ze is nu al heel beschermend en gromt naar me. Moet toch even de bench verschonen met een nieuw kleed want alles is nat en dan worden de pups te koud. Het lukt uiteindelijk om er een schoon en droog kleedje in te leggen. Mindy gaat nu echt uitrusten dus het is voorbij. Toch? Dan, om 04.50u komt de vijfde pup in stuitligging te wereld. Ook een meid en de kleur is ook wit met zwart en ook zij heeft een goed gewicht 226 gram.

Om 06.00 uur alles netjes schoon en opgeruimd en ligt Mindy samen met de pups lekker te slapen. Ze is uitgeput maar jeetje, wat heeft ze het goed gedaan! Inmiddels is haar moederinstinct goed ontwikkeld want ik mag absoluut niet meer bij de pups. Laat haar lekker met rust dat is het beste voor haar en voor de pups.

Het is inmiddels woensdagmiddag 15.00u en Mindy gaat eindelijk even wat eten. In de bench, dat wel, want ze houdt de pups goed in de gaten. Onze Mindy blijkt een natuurtalent.

Als de pups wat ouder zijn dan gaan ze op de site van Hond zoekt Huis en hoop ik dat ze een goed en leuk huis krijgen maar daar zal Mona wel voor zorgen. Met haar hulp komt dat helemaal goed. Tevens wil ik nog even de stichting bedanken voor hun steun en hun hulp en hun intresse, helemaal top!

We houden jullie op de hoogte van de ontwikkelingen.

Groetjes van Monique en natuurlijk van Mindy

Mindy's nieuwe start

Zondag 6 april

Mindy wordt vandaag gebracht. Een kleine Spaanse dame met heel wat temperament. Omdat ze (zoals we dachten) loops is geweest, loopt onze reu Timo constant achter haar aan wat hem nogal wat grauwen en snauwen oplevert. Het lijkt wel of ze hier altijd al geweest is zo goed dat ze zich aanpast en met de kids is ze helemaal in haar nopjes. In de ochtend gaat ze steevast de meiden wakker maken als ze terugkomt van haar wandeling. Zo van: wakker worden opschieten!

Ze is nu twee weken bij ons en met Timo is ze inmiddels wel vrienden geworden. Hij is helemaal in zijn nopjes, geen grauw en gesnauw meer als hij in haar beurt komt. Er wordt nu ook gewoon lekker gespeelt.Het valt me op dat ze wat grotere tepels krijgt, misschien wel schijnzwanger aangezien ze natuurlijk loops is geweest zou dit een natuurlijke reactie van haar lichaam zijn op alle hormonen die het te verwerken krijgt bij zo'n eerste loopsheid.

Geen pluche beertjes dus aan haar geven en geen piepspeeltjes dan gaat het wel vanzelf over.In de derde week bij ons valt het op dat mindy wat dikker wordt maar ja dat is niet zo gek aangezien ze nu natuurlijk elke dag 2 maaltijden krijgt. In de ochtend staat ze namelijk al na haar wandeling te wachten op haar frolic brokken en in de avond natuurlijk haar tweede maaltijd. In het begin kon ze heel erg janken en blaffen als ik met haar eten bezig was maar dat doet ze nu gelukkig niet meer. Ze weet nu de tijden van het eten dus haar eetmanie, zoals ik het maar zal noemen, wordt al wat minder.

De vierde week
Mindy verliest wat slijm, wat me erg verontrust dus hop naar de dierenarts. Gevraagd of ze geen baarmoederonsteking heeft of dat dit komt door de schijnzwangerschap. De dierenarts gaat met mij nog even de stappen na om te kijken of ze niet drachtig kan zijn. Mijn antwoord nee: want bij Mona en Jeroen is ze niet in contact geweest met ongecastreerde reuen en Timo mocht in het begin niet eens in haar beurt komen dus met deze conclusie gaat de dierenarts er dan ook maar vanuit dat het inderdaad schijnzwangerschap is. Verder is ze helemaal gezond dus het slijm is niet alarmerend. Nou hop dan maar weer naar huis.

Terwijl mijn zoon en ik lekker naar de Matrix op tv zitten te kijken dat weekend ligt Mindy als een prinses heerlijk tussen ons in. Jeetje wat een dikke buik. Wist niet dat ze ook met schijnzwangerschap zo dik konden worden. Nog even dan sleept alles over de vloer. Dus terwijl ik in een geintje zeg dat ze een dikke buik heeft en over haar buik wrijf voel ik ineens beweging? Voel ik het nou goed of heb ik het me nu verbeeld, dus vraag ik Kevin om even te voelen. En ja hoor hij voelt het ook. Nou dan maar even op het internet wat informatie opzoeken want volgens mij is ze dus niet schijnzwanger maar echt drachtig.

Het is inmiddels maandag 5 mei.
Mindy ligt weer heerlijk bij me op de bank. Ze is de laatste tijd toch al heel aanhankelijk nog meer dan dat ze al was. Terwijl ik naar haar kijk lijkt haar buik wel een golfslagbad. Wat een beweging. Geen twijfel over mogelijk ze is zwanger en aan de dikte en de beweging te zien al heel lang. Op dinsdag gelijk de dierenarts weer gebeld en we kunnen in de avond langskomen. Ja hoor de bevestiging minstens drie pups, bij ons vorige bezoek dus niet goed gekeken door de dierenarts, maar ach: vergissen is menselijk.

Blijdschap en totale paniek want hoe moet ik dit doen? Hoe gaat zo'n bevalling? Wat voor voorbereiding moet ik treffen en wanneer is ze nu precies uitgerekend? Niemand heeft dit voorzien of had dit kunnen voorkomen, ...... maar god wat is het leuk! Gelijk Mona op de hoogte gebracht en gevraagd of ze erachter kon komen door wie Mindy gedekt zou kunnen zijn. Ze staat gepland voor een echo op dinsdag 13 mei maar ik ben benieuwd of ze dit zal halen.

Inmiddels is het 10 mei en Mindy loopt op haar laatste tenen. Ze wijkt niet van mijn zijde. Ze gaat ook niet graag meer naar buiten. Ik heb in de slaapkamer de bench neergezet waar ze nu s'nachts slaapt maar meestal kruipt ze bij mij op bed om lekker naast me te gaan liggen. Gisteravond dacht ik dat het zover was, ze werd onrustig en ging hijgen maar nee vandaag is ze de rust zelve. Misschien vanavond ....... we wachten af. Wordt zelf wat ongeduldig door al dat wachten en de spanning loopt bij mij hoog op. Maar een ding is zeker; ook al is dit niet de bedoeling geweest, het blijft een wonder. En hoewel het heel druk zal worden doen we het met veel liefde. Als de pups ook maar iets van het karakter van mindy hebben worden het mooie Spaanse wondertjes.

We houden jullie op de hoogte: wordt vervolgd.

Het verhaal van Mindy: hoe het begon.

Op 16 maart is Mindy als Mina naar Nederland gekomen, samen met Lenka en Luna (zie hieronder). Het plan was dat Mina bij Jet, een van onze opvang-vrijwilligers, zou blijven. Omdat we niet zeker wisten of Mina al gesteriliseerd was, want dat is onze stelregel, zouden we dit zo snel mogelijk bij het DCA laten controleren. Indien nodig kon de ingreep dan direct worden uitgevoerd, tenminste ............ zo was het plan. Het liep echter ietsjes anders.....

Vlak voor de vlucht kreeg Mona een telefoontje uit Spanje: Mina verloor wat bloed en leek dus loops te zijn. Omdat Jet zelf een 13 jaar oude reu heeft, heeft Mona eerst eens gekeken hoe dit ging. Deze oude baas bleek nog wel een groen blaadje te lusten en dus is Mina met Mona en Jeroen meegegaan om daar te blijven tot de loopsheid over zou zijn.

Omdat er al iemand belangstelling had voor Mina, heeft Mona contact opgenomen met dit gezin. Zij vertelde Monique dat Mina vooralsnog bij haar was en pas na 3 weken geplaatst zou kunnen worden. Met Pasen is Monique samen met 2 van haar meiden bij Mona & Jeroen komen kijken naar Mindy. Dat was van beiden kanten liefde op het eerste gezicht! Mina was niet van de schoot van de kids af te slaan! En ook Monique vond ze helemaal geweldig. Een perfecte match dus! Afgesproken dat zodra de loopsheid over was Mina naar haar nieuwe thuis zou komen: Mona & Jeroen konden dan meteen kijken hoe de kennismaking ging met Timo, hun eigen reutje, zou gaan.

Op vrijdag 4 april zijn ze met Mina naar Jet gegaan om te kijken of Doggie (haar reutje) nog reaggerde op Mindy. Hij vond haar wel erg interessant maar het rijden en janken was over! Geen probleem: dus ........... op 6 april Mina naar haar nieuwe thuis gebracht in Schiedam.

De kennismaking met Timo verliep op wat grauwen en snauwen na eigenlijk prima. Na even slikken (van Mona) richting huis vertrokken in de wetenschap dat Mindy, want dat is haar nieuwe naam, een perfect thuis had gevonden. Tot zover het begin van Mindy's verhaal! Blijf ons dogblog dus volgen voor het laatste nieuws van Monique over Mindy!