Wandeling met HzH

Op zondag 22 mei was de eerste wandeling met Hond zoekt Huis een feit.

Na een nacht met onweer en regen toch gelukkig in de ochtend de eerste opklaringen. Dit zag er goed uit voor een lekkere buitenwandeling met een fantastische groep liefhebbende baasjes met een stel verschrikkelijk grote Spaans blaffende bofferds.

Na de eerste mail waren er al snel heel veel leuke reacties, vaak met verhaaltjes en foto’s. Alle honden met een eigen verhaal. Hoe meer contact er was hoe meer wij er naar uitkeken welke gezichten bij de baasjes hoorden en hoe de honden in een groep met elkaar om zouden gaan.

Zondagochtend was het dan zover. Ondanks de lastige wegwerkzaamheden, waardoor een flinke omleiding moest worden gereden had iedereen om 11.00 uur ‘de landingsbaan’ in Blaricum gevonden. Met een hete kop koffie of thee, een plak cake en een hondenkoekje raakte iedereen al snel met elkaar aan de praat. De honden hadden na een blaf, een grauw en een snauw al snel de roedelrangorde bepaald waarna de groep aardig rustig werd.


Naast een reünie van Spaanse honden waren er ook nog 2 familiereünies. Broertjes en zusjes vonden elkaar tot groot plezier van elkaar en de baasjes. Ook andere adoptanten die samen waren aangekomen in Nederland of anders een tijd met elkaar hadden gezeten hadden toch snel weer een klik.

Na de koffie zijn we met de hele groep aan de wandel gegaan. Prachtig om zo’n groep met baasjes, gezellig ervaringen uitwisselend, met daardoorheen hollend en springend een doldwaze bende van grote en kleine honden over dit stukje Blaricumse natuur te zien lopen. Halverwege op de grote grasvlakte nog een stop gehouden waarbij er ruimte genoeg was voor de honden om al hun energie kwijt te raken en voor de baasjes om verder bij te praten en foto’s en een filmpje te schieten.

Prachtig om de puppy’s over elkaar heen te zien duikelen en alle honden achter elkaar aan te zien rennen.

Daarna de wandeling afgerond en bij het startpunt kon iedereen zijn of haar eigen weg weer gaan. Sommigen gingen weer huiswaarts, anderen liepen nog een rondje, maar iedereen had het helemaal naar de zin gehad en de honden hadden weer een hele ochtend Spaans kunnen blaffen.

Wij hebben heel veel leuke reacties gehad op het organiseren, maar wij willen hierbij iedereen die de moeite heeft genomen om deze wandeling mee te lopen enorm bedanken. Door deze fantastische opkomst is het voor iedereen een onvergetelijke dag geworden. Voor wat ons betreft voor herhaling vatbaar….

De eerste foto’s zijn hier (KLIKKEN) te vinden en een filmpje is te zien op youtube (KLIKKEN)
Met dank aan de fotograven.

Jan Willem en Marijke Snelder

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Nog even een bericht van de redactie, uiteraard willen wij nog even dank zeggen namens HzH, en de familie Snelders bedanken voor hun inzet om deze wandeling te organiseren, wij vonden hem helemaal te gek en uit de berichten die ons bereiken was iedereen zeer te spreken over de wandeling.
Uit de foto's blijkt zeker dat de honden er van hebben genoten, onze Koda is zondag de rest van de dag iedergeval de hele dag buiten gebruik geweest.

Aankomst 21 mrt. 2011

Rare titel en zo ontzettend niet chronologisch gesorteerd zult u denken.
.................Klopt, maar het heeft een reden.
21 maart vloog Aranka van der Pol voor ons naar Malaga om daar haar Ki op te halen, en ze had beloofd om haar reisverhaal met ons te delen.
nu is Aranka  schrijfster van beroep en behalve haar reisverslag had ze ook nog andere schrijfsters belangen, welke iets belangrijker waren dan haar reisverhaal voor ons. Wij begrijpen dat uiteraard, maar ze heeft woord gehouden en we hebben haar verhaal gepubliceert. Omdat onze verhalen worden gepuliceert op datum is haar plaats in ons dogblog al verplaatst naar de volgende pagina, dus om haar reisverhaal mee te beleven kunt u via oudere berichten onder aan deze pagina, doorklikken naar de oudere berichten, ook kunt haar verhaal lezen, door te hier te klikken.

Bent u nieuwsgierig naar de schrijfster Aranka van der Pol, klikt u hier.

Happy Birthday to us.

Hallo allemaal,
U zult wel denken wat hebben we nu weer bereikt. Nou niets, Ja eh hallo we bereiken iedere keer weer iets. Iedere vlucht met honden is weer het kersje op de beroemde taart.
Dus we bereiken genoeg, maar daar gaat het hier niet over.

Regelmatig krijgen we donaties binnen, adoptanten die ons het refund bedrag na castratie/sterillisatie gunnen en dit niet terug vragen.
Mensen die ons regelmatig steunen, mensen die ons af en toe steunen.
Laatst was er een klant van mijn bedrijf, die mij een fooi gaf voor mijn werkzaamheden, maar zei dat ik die moest besteden voor de rescue van Barry, nou zit Barry bij ons in de opvang, dus ook dit geld wordt goed besteed.
Laatst werd ons ook een leuke donatie gedaan,
Bij het afschrift stond geschreven
ter ere van verjaardag Els
Nu kennen wij Els, maar de naam Gerdien, wie de donateur was, konden wij niet.
Maar wij vonden het cadeautje, dat Els kreeg heel lief, een donatie aan ons.
Uiteraard hebben wij Els gefeliciteerd.

En wij willen Gerdien dan ook hartelijk bedanken.
Hiervoor trekken wij ons virtuele bloemetje weer eens uit de kast.

Uiteraard willen wij bij deze ook onze andere donateurs weer eens hartelijk dank zeggen, want mede dankzij hen kunnen wij onze missie voorzetten.

Namens HzH en vele geredde en nog te redden honden in Spanje
DANK U WEL

Aankomst 15 mei 2011

Woord vooraf van de redactie, Ed de vluchtbegeleider van deze vlucht schrijft ook voor Boxervrienden.nl.
De lezers die via dit boxerforum hiernaar toe worden doorverwezen voor de aankomst foto's kunnen die vinden op ons fotoalbum


Beste HzH blog en Boxervrienden lezers,

Mijn eerste HzH vlucht zit er op en ondanks dat er een aantal zaken behoorlijk anders zijn gegaan dan eigenlijk zou moeten, was het een zeer geslaagde dag waar ik met héél veel plezier op terugkijk.

Afgelopen zaterdag hebben we de verjaardag van Els (de adoptant) van Victor (nu Kruimel) gevierd, 's-avonds rond de klok van 11 waren wij weer thuis in Otterlo en zijn daarna snel naar bed gegaan omdat de wekker om half drie weer zou aflopen.
Veel geslapen hebben Hans (mijn echtgenoot) en ik niet omdat onze Boxer Bob besloot om juist in deze korte nacht zo te gaan snurken waardoor wij het idee hadden dat er bomen werden omgezaagd.

Om even voor 04.30 uur zette Hans mij af op Schiphol, ruim op tijd want ik moest om 06.30 vliegen. Het was enorm druk op de luchthaven, de vertrekkende passagiers stonden buiten al in de rij. Deze soms o zo handige Harry wist grote rijen te omzeilen en binnen een half uur had ik mijn instapkaart. Daarna de de security-check, dat was een drama want alles bleef piepen, dus schoenen uit, riem af en ga zo maar door. Uiteindelijk mocht ik er door en kon ik naar de gate.

Het opstijgen van het vliegtuig ging vanaf de Polderbaan, das dus een kwartier taxiën en dan pas opstijgen. Een mevrouw die naast mij zat vroeg mij of ik wist waarom het toestel zo lang reed. Uit een grapje vroeg ik haar of ze bij het instappen het briefje niet had gekregen waarop stond dat op Schiphol de kerosine op was en we dus eerst naar Antwerpen zouden rijden, dan daar tanken en dan pas zouden vliegen. Die mevrouw was geschokt en bleef geschokt nadat ik haar had uitgelegd dat ik een grapje maakte.

De vlucht was geweldig, de laatste 10 minuten hadden we toch wel wat turbulentie maar dat was niet erg, er wordt een vlucht geboekt en je krijgt er gratis een kermis attractie bij, kijk dat noem ik pas service!

Keurig om half 10 landde het toestel op de luchthaven Malaga.

Daarna eerst even alle herkenningspunten die ik van Jeroen had doorgekregen opgezocht want die punten moest ik voor de terugvlucht wel weten te vinden.

Eenmaal buitengekomen zag ik al snel dit bord staan

Op het station in de trein naar Torremolinos gestapt, daar aangekomen kon ik heel gemakkelijk de weg vinden naar het strand (Jeroen nogmaals bedankt voor de perfecte routebeschrijving), binnen no time lag ik heerlijk in mijn zwembroek op het strand.


Tot een uur of drie in de middag heb ik mij prima vermaakt in deze badplaats die uitpuilt van de Engelsen, heerlijk een hele gegrilde kip met frites en een salade gegeten. Wat kan je daar toch lekker eten voor nog geen vijf euro!

Om drie uur weer in de trein gestapt en voor wie ooit in Torremolinos komt, met de trein weer naar de luchthaven wil en net als ik het station niet meer kan vinden zet ik hier maar even een foto neer want dat scheelt een zoektocht van vele kilometers lopen.

Even half vier was ik weer terug op de luchthaven van Malaga en daar sloeg de schrik mij om het hart, ik had op de borden gezien dat wij van de incheck-balies 357-358 gebruik moesten maken. De afhandeling van een vlucht voor ons had mega vertraging opgelopen en dit gaf dit resultaat

Een enorme rij met mensen die bijna tot aan de ingang van de luchthaven stond en die rij stond stil. Ik besloot om Linda van de CAS te bellen en aan haar te vragen of ze eerder naar de luchthaven kon komen omdat ik bang was dat ook wij problemen met het inchecken zoude krijgen.

Na een uurtje kwamen mijn airportrunners Linda en een andere CAS vrijwilliger op de luchthaven aan. Eerst de bench met Cassie en Delroy uit de auto gehaald en op een luchthaventrolley geplaatst.

Daarna de bench waar Rocky in zat op een tweede trolley geplaatst en vervolgens met Kizzy onder de arm geklemd begonnen wij aan onze run door de airport. Tijdens onze run besloten we om Kizzy niet in een tasje te vervoeren maar om haar bij Rocky in een bench te plaatsen.

Ik zal verder niet in details treden want dan wordt dit verhaal nog langer dan het al is maar op alle fronten waar het mogelijk is, hebben de Spaanse airport medewerkers tegengewerkt. Hierdoor duurden het inchecken en de controles véél langer dan normaal, we kregen op de valreep ook nog even te horen dat de luchthaven autoriteiten zelf géén toestemming gaven om te vliegen en dat de captain van de vlucht zelf toestemming zou moeten geven. Om 19.35 uur zou de gate voor mijn vlucht gaan sluiten, om 19.15 uur hadden we nog steeds géén toestemming gekregen.

Vraag me niet hoe maar uiteindelijk is het toch allemaal goedgekomen en kon ik, nadat ik door de security check was gegaan, rennend met mijn schoenen en broekriem in de hand naar de gate waar ik om precies 19.35 uur aankwam.

Om precies 20.05 vertokken we naar Schiphol en even na elf uur landen we (helaas weer) op de Polderbaan waardoor we een kwartier moeten taxiën.

Door toedoen van het kabinepersoneel van Transavia waren de honden ongelofelijk snel uit het vliegtuig en kreeg ik ze overgedragen. Ik kon dus heel snel naar de adoptanten toe die daar met Mona, Jeroen, Hans, Bob en Bruno stonden te wachten.

Even kijken of onze drie nieuwe Nederlanders en de nieuwe Vlaamse goed over zijn gekomen

en daarna kon de overdracht van deze liever kanjers aan de adoptanten beginnen

Het was geweldig om deze vlucht te mogen doen, het is ontroerend om te zien hoe blij en dankbaar deze honden zijn. Ze voelen aan dat ze een betere toekomst tegemoet gaan en laten dit merken ook. Daarnaast geweldig om te zien hoe de adoptanten stralen, wat zijn ze blij met hun nieuwe huisgenoot!

Kijk en dit is dus waar we het voor doen:
Soms zegt een foto meer dan woorden, je ziet hoe gelukkig zowel de honden en de baasjes zijn, dit geeft zo'n fijn gevoel en dit gevoel haalt alle vermoeidheid weg want vermoeiend is zo'n dagje Spanje wel.

Daarna werd het de hoogste tijd om Bob en Bruno (onze eigen kanjers) te begroeten, die twee bleven keurig op een afstandje tot aan alle adoptanten hun hond was overgedragen.

Mona en Jeroen, ik wil jullie hartelijk danken dat jullie me het vertrouwen hebben gegeven om een vlucht voor jullie te mogen doen. Ondanks de tegenslagen in Spanje heb ik het een geweldige ervaring gevonden die voor mij zeker voor herhaling vatbaar is.

Aankomst 15 mei 2011

Goedemorgen allemaal,
Errug vroeg op vanmorgen, Hans brengt mij samen met de twee Bees naar Schiphol,
Als het goed is vertrekt het vliegtuig dat mij naar Malaga brengt om 06.30 uur.
Vanavond om 23.05 uur hoop ik weer te landen op Schiphol en heb dan Cassie, Rocky, Delroy en Kizzy bij me die daarna aan de adoptanten worden overgedragen.
En als het goed is ben ik precies over 24 uur weer thuis in Otterlo en kan ik lekker mijn bedje weer in.

Maandag zal ik de foto's op het forum plaatsen en een verhaal schrijven dat op het blog van de HZH en op het forum komt te staan.

Een fijne zondag allemaal en tot maandagmiddag zal ik maar zeggen.

Aankomst 30 april 2011

Daar zijn we weer Lieve lezers.

Koninginnedag in Spanje.
Nada Niente Noppes.
Ik heb er helemaal niets van mee gekregen.
En toch een top dag gehad, hoor!

Hij begon overigens anders als dat ik, en u van mij gewend bent.

Geen autorijden, geen parkeren, geen fotootje schieten van de parkeerplaats (omdat ik, hoe onnozel ook, maar niet kan onthouden waar ik hem geparkeerd heb).

En niet dat takke eind van P1 naar vertrek 3 lopen.

Nee, niets van dit alles, op advies, en omdat ik terug mee kon rijden met kooien, ben ik met de trein naar Schiphol gegaan. Om 4:45 vertrok de trein, dus om 3:00 werd ik wederom met een lekker bakkie leut gewekt, en na douchen en aandacht voor de honden, ben ik om 4:15 op mijn gemakkie richting station gelopen. Mijn eerste kilometers van de dag.

Trein was op tijd, vertrok op tijd en arriveerde ook op tijd op Schiphol! 5:30

Soms is het openbaar vervoer zo gek nog niet!

NS bedankt hiervoor.

Daarna de grote tijd winst, want je staat meteen in de grote Schipholhal en hoeft alleen maar naar boven, naar vertrek 1.

Dit was ook allemaal heel voorspoedig en ja hoor zo kent u de schrijver dezes, om 6:00 koffie.

Toen door naar de pier, alwaar de HV6115 al klaar stond

Om 7:00 boarding, precies op tijd vertrokken, vlucht als gepland en na een kopje koffie, een broodje en een aflevering van Friends, zette de pilood om 10:30 het vliegtuig precies volgens de planning op de grond in Malaga.

Ook vliegen is zo gek nog niet!

Transavia bedankt hiervoor.

Toen ik buiten kwam nam ik het besluit, omdat de weergoden mij dit keer niet gunstig gestemd waren, om maar eens een site-seeing Malaga te gaan doen.

Ik moet u bekennen dat malaga, als je van kleine winkeltjes, een stukje cultuur en lekker eten houdt, en leuke plek is om eens een dagje te vertoeven.

Het heeft een groot Picasso museum, een Romeins museum, en dan nog een paar museums en bezienswaardigheden waarvan ik ooit eens ga Googlen wat het was, maar aan de buitenkant zeer imposant.

Om zelf ook iets aan cultuur te doen heb ik de grote kathedraal van Malaga bezocht (ook omdat het met bakken de hemel uit kwam vallen, en ik toch ergens moest schuilen)!!

Maar wat was ik overdonderd zeg, wat is dat ding groot en mooi, zeg!

Flabbergasted, was ik.

Een toevallig bijkomstigheid was, dat (even uitleggen dat ik van huis uit, altijd als ik in een kerk kom, een kaarsje brand voor een ieder die mij dierbaar is en was) ik bewonderend sta voor het altaar van "De kapel van de helige Christus van de toevlucht".

Omdat dit altaar zij het zijdelings, toch iets zegt over ons werk als stichting, het opvangen en redden van onze Spaanse vluchtelingen, heb ik hier mijn kaarsje ontbrand, weliswaar een elektronische (ook de kerken gaan met hun tijd mee), maar toch.

Met dit kaarsje heb ik uiteraard ook alle vriendjes die ooit over de regenboogbrug zijn gegaan bedacht.

Tot zover mijn culturele ervaringen, want na het bezichtigen was de aarde aan het opdrogen, en heb ik nog wat cultuur geproefd.

TAPAS. Een sándwich de tortilla española, en berenjenas fritas con miel. Even vertaalwebben leerde mij dat ik gister een broodje Spaanse omelet en gefrituurde aubergine met stroop heb gegeten.

Tezamen met een Spaanse Cappucino een verschrikkelijk lekkere combinatie, kan ik u vertellen.

Ondertussen was het weer op geklaard en de Spaanse zon liet zich zien, en omdat mijn wandeling me weer langs het trein station voerde, heb ik de trein toch nog even naar Torremolinos genomen.

En aangezien het voor mij toch tijd was om aan het avondeten te gaan denken, heb ik aan de kust in de zon op een terras een biefstuk met patat verorberd. Wederom tesamen met een paar fanta’s, een paar hoofdstukken uit mijn meegenomen boek, en de Spaanse zon op mijn bol, was ook dit een heerlijkheid.

Hierna nog even met de blote voetjes in de Middellandse zee gewandeld en toen op naar de trein.

En op naar Malaga Aeropuerto.

De airport run voor Alfie, Teddy, Bonnie, Victor en Barry, heb ik dit keer gedaan met Pete en Cellia, deze verliep “mede door snelle afhandeling van de Spaanse flight-care” heel voorspoedig en na deze, toch hectische tocht, heb ik Cellia bedankt voor haar moeite en Pete is nog even mee gelopen naar de douane.

Na nog even met Pete nagepraat te hebben, heb ik ook hem bedankt en hem de groeten laten doen aan Linda. Zij is Pete’s vriendin en heeft de zorg voor een aantal honden op zich genomen in Spanje.

Hierna ben ik tezamen met mijn tasjes hond Barry richting vliegtuig gegaan en heb opnieuw een goede vlucht gehad en zo waar na wat tegenwind en turbulentie wederom op tijd geland.

Eerst heb ik Barry aan de wachtende adoptanten en aanhang getoond en na ongeveer 45 minuten kwamen mijn reisgenoten …………. via de lift omhoog.

Met gezwinde spoed de douane gepasseerd en daar konden de adoptanten hun nieuwe vriendjes voor het eerst in levenden lijve zien.

Wederom een heerlijk moment!!

Hierna zoals we gewend zijn de rust van Schiphol buiten opgezocht en de hondjes aan de adoptanten uitgereikt. Deze momenten delen wij weer in ons fotoalbum op Picassa.

Hierop ziet u ook dat naast de adoptanten van Alfie (nu Dex), Teddy (nu Tess), Victor (nu Kruimeltje) en Bonnie (nu Pip), het opvanggezin van Barry plus Ed en Hans met hun kanjers B&B, ook de adoptante van Becky aanwezig was met haar zoon. Zij wilde graag bij de aankomst zijn omdat de pups van Becky (Victor en Barry) vandaag op de vlucht zaten. Toch voor haar en Becky en speciaal moment.

Al met al een geweldige dag, geweldige honden, geweldige adoptanten en een geweldige aankomst.

Maar Koninginnedag heb ik even gemist.

Hoewel, als ieder Koninginnedag zo gaat als deze, wil ik ieder dag wel Koninginnedag vieren.

Gefeliciteerd allemaal.

Hier alvast de groepsfoto die u van ons gewend bent.

Alle andere foto zijn natuurlijk te vinden op http://picasaweb.google.com/hondzoekthuis