Spreuk v/d maand Maart 2013

Vraag je je weleens af wat onze honden van ons denken?
Stel je eens voor: je komt thuis van de supermarkt met kippenbouten, biefstukken, hamlappen, karbonades.
Ze moeten wel denken dat wij de beste jagers ter wereld zijn.

Anne Tyler

08 februari 2012

Aankomst 8 februari 2012

Vandaag zijn er weer 2 kanjers op Schiphol geland.
Vera vloog vandaag wederom vanuit Spanje naar Nederland en dan meld zij zich altijd aan om voor ons honden mee te nemen. En vandaag waren het JJ en Lavender, die de gelukkige waren omdat zij in Nederland een nieuw baasje hadden gevonden.

Na een vertragen van een 2-tal uren landde het vliegtuig en een klein uurtje later was daar dan de overdracht.
JJ en Lavender vonden de koude een beetje onwennig, maar vonden het toch wel leuk om na de kennismaking met hun nieuwe families en overdracht van de papieren, samen met hun adoptanten en onze vluchtbegeleidster een groepsfoto te maken.
Wij wensen JJ die voortaan als Rubie door het leven gaat en Lavender die zich voortaan als Sarie laat aanroepen alswel de beider families heel veel geluk samen.

04 februari 2012

Even de koude ontvlucht.......

Oh lieve mensen, u kunt denken wat u wilt! Ik geef het ook direct toe, ik ben een kou kleum, een watje, een nono, een het maakt mij niet uit, maar ik heb zo'n hekel aan de winter. De kou, de sneeuw, ijs op de sloten, onze lieve heer moet (in mijn ogen) zo'n offday gehad hebben toen die deze in zijn scheppingsverhaal schreef.

Maar goed er zijn er vele onder u die dat geweldig vinden, ik vertrok vandaag even naar het zuiden om de zon te zien. Uiteraard was het belangrijkste dat ik Lucky Lucky, luna, Pendeo, Hummer en Humper op ging halen.

Een kleine bijkomstigheid was dat Mona en ik op onze vorige trip onze winterjassen hadden laten hangen in het hotel waar wij toen verbleven. Foutje. Dit alles bij elkaar genomen gaven mij de gelegenheid om even bij mijn vriend de zon te zijn en de kou te ontvluchten. Dus toen ik om 4 uur na koffie en een ijskoude wandeling met onze eigen honden, in de mist richting Schiphol reed, kon het voor mij alleen maar beter worden.

Na het parkeren van de auto, ging ik in de auto-pilotmodus. Incheck" nee mevrouw geen bagage, ja ik vlieg vanavond weer terug. Douane” nee hoor, geen vloeistoffen, ja hoor, fouilleer me maar, etc, etc. En toen was er (en nu denkt u koffie, dacht ik ook maar met die kou, krijg ik trek in…..) warme chocomelk met een lekker stuk chococake erbij. Croissant erbij als ontbijt en ik was er klaar voor.

Boarding, on time.
Pushback, fout, toen begon het gelazer. Het karretje wat ons achteruit zou duwen en het vliegtuig met de neus in de goede richting moest zetten, had een slechte dag en dacht bekijk het maar.
En omdat er van die dingen niet al te veel zijn op Schiphol (heuh) was het sneller om dat ding te repareren ipv een andere het werk te laten doen. Afijn, nadat de reparatieploeg was verschenen en dat ding was gerepareerd, werden we met veel horten en stoten achteruit geduwd.
Daarna moesten we naar de-icing, hier werd het vliegtuig door vier marswagentjes volledig ontdaan van ijsvorming en ingespoten met anti-vries. En toen bijna 45 minuten later, vertrokken we de lucht in richting Spanje.
Onderweg leek het ook wel een rollercoaster, tot 3 keer over was er zoveel turbulentie dat het teken riemen vast werd gegeven.

Maar goed om 11 uur stond ik in een fris edoch zonnig Malaga. 11 graden maar toch altijd nog 29 graden
 warmer dan de -18 die op dat moment in Nederland werd gemeten.
Met de trein richting Torremolinos gegaan en de winterjassen opgehaald.
Daarna toch nog even de zee bekeken en een overheerlijk broodje gehaald bij Astrid, de eigenaresse van een broodjes zaak met dezelfde naam, die hoewel van Spaanse afkomst, Nederlands spreekt omdat ze tien jaar in Amsterdam heeft gewoond. 


Na dit overheerlijke broodje ben ik nog even over het straand gelopen en heb daar toch nog even sneeuw gezien. Weliswaar ver weg boven in de bergen van de Sierra Nevada, maar goed leuk om daar sneeuw te zien liggen terwijl ik langs het strand in de zon liep.



Lopende langs het strand schoot mij te binnen dat ik altijd iets had gehoord over Plaza Mayor, een super outlet winkelcentrum met een mega oppervlak.
Dus de trein gepakt, en een paar haltes later stond ik voor een poort die toegang verschafte tot een gezellig, maga eet en drinkplein met daar achter een joekel van een winkelcentrum. Een uurtje later, ben ik met een paar nieuwe Nike’s in de tas weer naar het eet en drinkplein gegaan.
Daar ben ik bij Abuella nog even wat wezen drinken, voor vele van u zal de naam Abuella weinig zegen, maar sommige onder ons weten dat Abuella een hond is die samen met onze Bono destijds in Nederland is geplaatst. Abuella heeft haar oude dag bij een vriendin van ons mogen slijten en is daar tot haar dood super gelukkig gewest. En soms, heel soms gebeurt er iets waardoor wij denken dat Abbie ons een berichtje stuurt vanachter de regenboogbrug “dat het goed is”.
Ik bemerkte namelijk pas dat ik bij Abuella op visite was toen ik de rekening kreeg, waarop in het Spaans stond, "bedankt voor uw bezoek aan Abuella".
Maar goed de realitijd riep weer en ondertussen werd het tijd om de terugreis te aanvaarden en na “het teken” van Abbie ben ik terug naar Malaga Airport gegaan.

Na een voorspoedige airport run met Linda en Denise was de vlucht tegen verwachting in een vlotte. Want ondanks de ijzige kou in Nederland hadden we geen vertraging. Uiteraard ben ik met Hummer naar het bekende raam gegaan en heb Hummer daar aan de gereedstaande opvang en adoptanten getoond. Aangezien ook de bagageafhandeling in topsterkte was, werden de kooien met Lucky Lucky, luna, Pendeo en Humper, binnen een half uur bij mij en Hummer gebracht, en zijn wij gezamenlijk door de douane gegaan.
Daar hebben wij dit keer tegen de regels in, maar vanwege de ongezonde koude, de honden binnen uit de kooien gehaald en met hun nieuwe families kennis laten maken.
Dit leverde natuurlijk weer leuke plaatjes op en de onvermijdelijke groepsfoto.

Na nog even na kletsen en een kop koffie bij de Delifrance zijn ook wij huiswaarts gekeerd.

Daar ben ik die nacht weer heerlijk in slaap gevallen en deerde de kou mij die nacht eventjes helemaal niet, het warme gevoel van weer 5 geredde hondjes bleef die nacht overheersen.