Vandaag mochten Skippy,Trek,Mona Lisa op reis naar Holland met Karin en Tina.
Hier Karin haar eigen verhaal van haar dagje dogrescue (Red.)
Zaterdag 17 december.
Eindelijk zou ik na precies 2 maanden en dankzij HzH en CAS Nerja, mijn hond Tina ophalen vanuit Spanje. Mijn man en ik hebben 6 jaar in Spanje gewoond maar ongeveer 2,5 maand geleden verloren we beide plotseling onze baan (we werkten zonder contract) en moesten een snelle beslissing nemen: terug naar Nederland of een andere baan zoeken. Aangezien de economische situatie in Spanje heel slecht is, was het onmogelijk om (na het einde van het toeristenseizoen) een andere baan te vinden, dus de beslissing was onontkoombaar, we moesten terug naar Nederland of verhongeren in Spanje. Van ons laatste geld hebben we dus een ticket gekocht, maar konden op dat moment onze hond Tina helaas niet meenemen, ze had namelijk nog geen microchip, geen paspoort en was ook niet ingeënt en we hadden geen geld om dat op korte termijn nog te regelen. Een vriend van ons zou op haar passen maar een paar dagen voor ons vertrek heeft ook hij moeten beslissen terug te gaan naar Engeland. Er zat niets anders op dan haar tijdelijk bij onze Spaanse huurbaas achter te laten, die haar wel te eten wilde geven, maar aangezien hij invalide is haar niet de aandacht kon geven die ze nodig had. Zodra we in Nederland aangekomen zijn, heb ik contact gezocht met HzH en CAS in Nerja met de vraag om ons te helpen en gelukkig hebben ze onze situatie begrepen en alles geregeld om Tina, samen met 3 andere honden (Mona Lisa, Trek en Skippy) naar Nederland te laten komen.
Afgelopen zaterdag was het dus zover, om 5.00 uur de bus genomen van Leiderdorp naar Schiphol en op tijd vertrokken richting Malaga waar ik om 10.30 aangekomen ben. De honden waren inmiddels bij Graham van het Perrotel in Benajarafe en aangezien ik pas om 20.20 die avond weer zou vertrekken leek het me een goed idee om ze alvast te bezoeken. Ik heb me zo rot gevoeld al die tijd dat ik niet bij haar kon zijn, dat ik niet langer kon wachten. Dus de bus genomen naar Benajarafe en, na even zoeken, het Perrotel gevonden, waar Graham me hartelijk ontvangen heeft. Tina was door het dolle heen van blijdschap, ze was me duidelijk nog niet vergeten. Aangezien we nog even de tijd hadden hebben we nog een heerlijke wandeling kunnen maken op het strand en tegen 17.00 uur teruggekomen bij het Perrotel. Daar had ik afgesproken met Dawn en Bill van CAS Nerja en samen zouden we naar het vliegveld rijden. Onder muzikale begeleiding van Trek van achter in de auto zijn we daar veilig aangekomen en hebben we ingecheckt bij de balie. Daarna moesten we naar een andere balie waar ik een verklaring heb ondertekend dat ik de verantwoordelijkheid op me nam voor het transport van de honden. Toen moesten de honden nog even uit de kooi, de kooien door de röntgen en daarna gingen ze op de transportband richting het vliegtuig. Samen met Skippy in een tas zelf nog door de controle en we waren klaar voor vertrek. De reis verliep met enige turbulentie en voor mijn gevoel veel te lang toch voorspoedig en met enige vertraging veilig geland op Schiphol om 23.30 uur. Snel naar de transportband gelopen maar na enige tijd wachten nog geen kooien te zien. Even bij de balie geïnformeerd en mij werd medegedeeld dat de honden te zwaar waren voor de transportband, maar dat ze stonden te wachten bij de lift. Na enig zoeken had ik ze nog niet gevonden, dus met enige paniek maar weer terug naar de balie en gevraagd of iemand mij kon helpen. Het viel me behoorlijk tegen dat het personeel van Schiphol weinig behulpzaam bleek terwijl ik overal van die karretjes zag rondrijden om oudere mensen te vervoeren door de luchthaven, maar blijkbaar geldt voor dieren een ander beleid(!?). Uiteindelijk was er dan toch iemand die met me mee wou lopen en daar stonden ze dan. Nu nog een paar trollies vinden en dankzij de hulp van een medepassagier op weg naar de uitgang. Daar stonden de mensen van HzH en de nieuwe baasjes ons al op te wachten en kregen we een heerlijke begroeting, eind goed al goed, moe maar voldaan.
Hierbij wil ik iedereen van HzH en CAS Nerja heel hartelijk bedanken voor al hun hulp, zonder jullie hadden we dit nooit kunnen realiseren, jullie doen echt fantastisch werk!!!
Met Tina gaat het inmiddels heel erg goed en we zijn heel erg blij om weer bij elkaar te zijn. Ik wens natuurlijk Mona Lisa, Trek en Skippy en hun baasjes ook heel veel plezier en een gelukkig leven toe.
