Lieve lezers, met het schaamrood op den kaken, moet ik u iets bekenen.
Bij het opschonen van de mailbox, kwam ik dit wonderschone gedicht tegen, geschreven door de adoptante van Rocky.
Maar is deze er bij mij doorgeschoten, niet dat ik hem nooit gelezen heb, dat wel, maar ik heb hem nooit geplaatst.
Bij deze wil ik hem toch met u delen en plaats ik hem hier toch nog.
Hopenlijk zijn er meer adoptanten die wellicht zo iets moois (hoeft niet in dicht vorm te zijn) over hun adoptiehondje hebben of zullen schrijven.
Laat het ons weten en wij zullen hem plaatsen.

Excuses aan de schrijfster van onderstaand gedicht namens de redactie.

Ik was nog maar zo klein en toch al helemaal alleen,
ik zwierf over de straten, eigenlijk nergens heen.

Mijn moeder, broertjes en zusjes,

ik wist niet waar ze waren.

Ik stond er alleen voor, en moest het zelf al klaren
Ik, als klein puppy,
nog te klein om al zo ver te lopen,

niet steeds weggejaagd worden, daar moest ik maar op hopen.

Waar ik geboren ben,

dat is een heel mooi land.

Maar voor honden zoals ik,

heeft het ook een donkere kant.

Helaas maar waar, het is te betreuren.

De verschrikkingen die daar met honden gebeuren.

Gelukkig zijn daar ook mensen die om hondjes zoals ik veel geven,
en zo is mij waarschijnlijk,
een hoop leed bespaard gebleven!

Ik mocht bij mensen wonen die mij verzorgde en mij ook al dingetjes wilden leren.

De bedoeling was,
dat iemand me dan snel zou willen adopteren.
Er werd een mooie foto van mij gemaakt die mensen in Nederland konden bekijken.

Nu maar hopen dat er snel iemand voor mijn guitige snoet zou bezwijken!

En inderdaad,

er werden mensen uit Nederland verliefd op mij.

Mijn leven zonder huis en baasje,
was nu echt voorbij!
Ik woon nu in Sassenheim en ik heb het daar fijn.

Maar waar ik vandaan kom,

daar leven zo veel honden in angst, armoede en pijn!
Ik ben een bofkont!
want mij is het gegeven,

dat ik zo niet meer hoef te leven.

Ik ben maar een vuilnisbakkie,

geen kostbare stamboom of populair bloed.

Ik ben gewoon een trouwe viervoeter,

met een lieve snoet.

Mijn wens is dat er nog veel meer mensen zijn,

die om papieren en rassen niks geven.
Dan hoop ik dat ze een hondje zoals mij willen adopteren.
Voor een kans op een beter leven.

Namens Rocky