Spreuk v/d maand Maart 2013

Vraag je je weleens af wat onze honden van ons denken?
Stel je eens voor: je komt thuis van de supermarkt met kippenbouten, biefstukken, hamlappen, karbonades.
Ze moeten wel denken dat wij de beste jagers ter wereld zijn.

Anne Tyler

04 augustus 2011

Reisverslag 4 augustus 2011

Hallo lieve mensen,
Wij beginnen dit reisverslag met een samenzang, niet uit een psalmenboek of een kinderliedjesverzameling, nee lieve lezers uit de film Brother Bear en kiezen daarvoor de 1ste pasage.

Hier voor hen die het niet uit hun hoofd kunnen ter herinnering de tekst;
Tell everybody I’m on my way
New friends and new places to see
With blue skies ahead yes I’m on my way
And there’s nowhere else
That I rather would be

Tell everybody I’m on my way
And I’m loving every step I take
With the sun beating down
Yes I’m on my way
And I can’t keep this smile off my face

Dit liedje heeft de gehele dag door mijn hoofd gespookt, dit mede omdat Mona voor onze Koda (vernoemd naar de hoofdrolspeler uit de film) en scrapboek aan het maken was gebasseerd op het zelfde liedje.

Enfin ik stapte dus na de koffie in de auto om even voor vier uur, met de gedachte; Tell everybody I’m on my way. Niet dat het iemand geinterresseerd had op dat moment want het duurde tot bij Amsterdam voor dat ik de eerste sterveling tegenkwam. Schiphol was dan ook heel snel bereikt.

Ik was ivm. de waarschuwing mbt. vakantiedrukte heel bijtijds op de luchthaven, en aangezien de drukte er niet was, stond ik heel snel voorbij de douane.
Dit keer ben ik vanwege de vele tijd die ik over had na koffie en een broodje maar eens uitgebreidt winkeltjes gaan bekijken. New friends and new places to see.

Na deze tour d’ Schiphol ben ik richting de D-Pier gegaan en gezeten bij de gate dacht ik; With blue skies ahead, yes, I’m on my way. Boarding was ook deze keer zeer voorspoedig en klokslag zeven uur werden van de kant af geduwd om even later volgas de grond te verlaten en het luchtruim te betreden. And there’s nowhere else, That I rather would be. De reis ging voorspoedig en met de nog kortere nieuwe aanvliegroute op Malaga airport, werd zelfs de vliegtijd met nog een klein kwartier verkort.

Lopende richting de uitgang van het vliegveld met in de gedachte de capuchino grande, welke zeker weten ergens stond te wachten met mijn naam erop, Tell everybody I’m on my way

Na de koffie heb ik mijn meegenomen boek ter hand genomen en op een bankje voor de luchthaven heb ik With the sun beating down, lekker zitten lezen en genieten.
Na een klein uurtje kwam het eerste telefoontje van Linda en ben ik naar Departures gelopen om daar Linda met Becky en Denzil te verwelkomen.
Nadat ik kennis gemaakt heb met Linda en Becky en Denzil van haar heb overgenomen, ben ik met de doggies op een schaduwrijke plek gaan zitten en hebben we samen wat water gedronken, en hierna nog even een rondje voor een plasje gelopen. And I’m loving every step I take

Even een antwoord op de vraag waarom er deze reis geen foto's zijn genomen, mijn meegenomen camera heeft de trip niet overleefd en tijdens de heenreis al de geest gegeven, helaas.

Hierna kwam al vrij snel het telefoontje van Dawn en Bill en kwamen zij Ella, Buster en Tubbs brengen. Gezamenlijk hebben wij de airport run gedaan, welke uiteindelijk zeer rustig en snel verliep.Zelfs zo rustig dat we voor de X-ray nog tijd hadden voor een kop koffie met elkaar.

Net toen we de koffie op hadden kwamen de dames van flight-care ons zelfs halen voor het checken van de kooien. TOPSERVICE. Na checken en boarden met een rustige reis richting schiphol gereisd.
Yes I’m on my way.

Op schiphol eerst Tubbs aan haar opvang mama getoond en daarna duurde het uiteraard weer een uur voordat Denzil, Becky, Ella en Buster door de douane kwamen, maar hierna weer snel de uitgang gezocht en de honden aan hun nieuwe baasjes uitgereikt.

Na het uitreiken van de honden aan hun nieuwe baasjes, het zien van vele blije gezichten en het schieten van veel leuke foto’s hebben we onder het genot van nog een kop koffie de hele dag nog even met de aanwezige vrijwilligers de reveu laten passeren.

And I can’t keep this smile off my face.


De groepsfoto.

Ps. De rest van de aankomstfoto’s staan weer te pronken op ons Picassa fotoalbum http://picasaweb.google.com/hondzoekthuis en willen wij Dhr. Collins bedanken dat hij dit lied heeft geschreven.