Spreuk v/d maand Maart 2013

Vraag je je weleens af wat onze honden van ons denken?
Stel je eens voor: je komt thuis van de supermarkt met kippenbouten, biefstukken, hamlappen, karbonades.
Ze moeten wel denken dat wij de beste jagers ter wereld zijn.

Anne Tyler

05 januari 2011

CASPER

Na jaren hondloos te zijn geweest en met (bijna) alle kinderen uit de luiers en op school, zijn we op zoek gegaan naar een andere hond. Een hond die iets kleiner was dan onze oude hond Yentle (een labrador) en die goed met kinderen overweg kon.

Na lang zoeken bij het asiel en op internet, kwamen we afgelopen zomer op de site van HZH en daarmee op Casper. Een mooi hondje met een lief, ietwat ondeugend koppetje, niet te groot of te klein, een echte mensenvriend, kortom we vielen als een blok voor hem. Zijn zusjes Copper en Candy waren al geadopteerd.

Nadat we over en weer gemaild hadden met Mona was de volgende stap het huisbezoek. Ondertussen werden wij allemaal steeds ongeduldiger. We hadden Casper liever vandaag dan morgen bij ons. Na het huisbezoek bleek dat Casper bij ons mocht komen wonen. Dan hoor je dat het nog 1 tot 6 weken kan duren totdat hij daadwerkelijk in Nederland zou zijn.

We hadden echter geluk en mochten hem na ruim een week al ophalen bij vliegveld Eindhoven. Een heel rare ervaring. Met de auto en jongste zoon naar Eindhoven, waar we natuurlijk veel te vroeg waren met het vervelende nieuws op de radio dat er stakingen waren op verschillende vliegvelden. Het werd dus wachten, wachten en wachten tot je het betreffende vliegtuig ziet landen. Van achter het glas zie je dan uit de buik van het vliegtuig een grote “kist”komen met een wit snuitje.

Na nog meer geduld op moeten brengen, krijgt Casper een halsbandje van Yvonne, vrijwilligster HZH en net als wij veel te vroeg op het vliegveld. Na een uitgebreide kennismaking met onze jongste zoon, verschillende hondkoekjes en ontvangst van het paspoort mocht hij met ons mee naar huis.

De terugreis richting Overijssel ging heel voorspoedig. Casper bekeek het allemaal rustig. Thuisgekomen waren onze drie andere kinderen hoogst gespannen over de kennismaking. Deze verliep heel goed. Casper geeft iedereen aandacht en komt bij iedereen steeds een knuffel halen. Ondertussen woont Casper ongeveer een paar weken weekje bij ons. Hij geniet van alle aandacht en hij vindt het het gezelligste als we allemaal thuis zijn. Hij begint steeds meer te spelen: balletjes, oude knuffels en ravotten in het bos zijn echt zijn ding. Ook knuffelen vindt hij helemaal geweldig.

Op enkele plasincidentjes in huis na is hij goed zindelijk. Hij heeft ondertussen twee avondjes puppycursus met vlag en wimpel doorstaan. Hij leert snel. Hij kan enorm snel rennen en doet dat ook als hij erg enthousiast is.

Hij is ondertussen gecastreerd en was daarna gelukkig weer heel snel op de poot. Hij heeft zijn favoriete plekjes in zijn mand in de keuken of in een oude stoel in de woonkamer. Hij is daar waar de kinderen of wij zijn. Hij zoekt heel duidelijk de gezelligheid op. Als het hem te druk is, zoekt hij zijn bench op in de bijkeuken of duikt de tuin in (met of zonder sneeuw). Oftewel: hij is helemaal ingeburgerd!