Spreuk v/d maand Maart 2013

Vraag je je weleens af wat onze honden van ons denken?
Stel je eens voor: je komt thuis van de supermarkt met kippenbouten, biefstukken, hamlappen, karbonades.
Ze moeten wel denken dat wij de beste jagers ter wereld zijn.

Anne Tyler

19 oktober 2009

een dag uit het leven van een voorzitter

Zoals bekend bestaat HzH uit louter vrijwilligers. Een ieder levert zijn bijdrage en doet dat op haar of zijn manier. Sommige mensen adverteren, anderen doen huisbezoeken of vangen honden op, de ene regelt plaatsingen en de ander de vluchten, contracten of website. Velen van ons combineren een aantal van deze dingen. Dat laatste geldt ook voor mij, Jan Willemsen.

Een van mijn rollen is voorzitter van HzH. Een makkelijke job want als alles goed gaat, hoef je niet veel te doen. Toch? Met al die kanjers van vrijwilligers loopt alles op rolletjes en heb je als voorzitter een leven als een luis in een grote, harige hond.
Of toch ...............

Zaterdag 3 oktober: een 'willekeurige dag'.
  • Om 02.30u gaat m'n wekker. Gelukkig nog zo'n 4,5 uurtjes geslapen want ik was rond 22 uur naar bed gegaan.
  • 02.50u: gewapend met 2 transportkooien, 1 mok koffie, 1 flesje cola en een rugzakje met tyrap, ducktape, MP-3 speler en reispapieren klim ik in Landgraaf in m'n auto.
  • 02.55u: auto starten en richting Düsseldorf. Gelukkig is het lekker rustig op de weg en lijkt het een rustige rit te worden.
  • Rond 04.15u rijd ik de parkeerplaats van het vliegveld op en parkeer m'n auto in de buurt van de vertrekhal. Na te hebben gecontroleerd waar ik in kan checken, ga ik naar de betreffende balies toe. Wat een drukte zeg: half Nederland lijkt hier ook te zijn om samen met vele Duitsers ergens naartoe te vliegen. De rij is echt lang maar rond 05.05u kan ik m'n kooien afgeven bij de balie voor bijzondere bagage om vervolgens richting gate te gaan.
  • Nadat we aan boord zijn gegaan, kan ik me nog vaag herinneren dat we even na 06.00u opstegen. Ook weet ik nog dat we rond Parijs een broodje met koffie kregen. Het eerste wat ik me daarna herinner is dat we mooi op tijd (08.55u) in Malaga landden.
  • Kooien opgehaald, auto opgehaald en rond 09.45u richting Nerja gereden. Hier moest ik een aantal dingen doen, namelijk:
  • rustig een bak koffie drinken, hetgeen me rond 11.15u gelukt is.
  • wat dingen inkopen, die in Spanje goedkoper zijn: missie voltooid om 11.30u.
  • richting Expedito, onze dierenarts. Hier hadden we nog een rekening openstaan van exact € 3.301,-. Deze was om 12.20u betaald, waarna ik nog wat met Expedito en zijn mensen heb bijgekletst. Wederom tijd voor een bak koffie om rond 13.30u Pip op te halen; een van de honden die met mij terug naar Nederland zou reizen. Ook dit ging goed.
  • Het enige dat ik me altijd plechtig beloof als ik toch in Spanje ben, is een bord paella aan het strand met een glas witte wijn. Dit moest ook vandaag weer gebeuren en rond 14.00u zat ik dus samen met Pip bij Ayo aan het strand van m'n verse paella te genieten. Met zo'n hondje krijg je altijd heel veel aanspraak, dus voor mij de gelegenheid om reclame te maken. In anderhalf uur tijd is de naam HzH en CAS veelvuldig gevallen. Je weet nooit wat je daaraan over houdt; bewustwording van ons werk op zijn minst!
  • 15.30u: tijd om weer richting vliegveld te gaan en de auto terug te brengen. Hier arriveer ik rond 16.30u en een kwartier later ben ik m'n huurauto weer kwijt. Samen met Pip, een tasje en twee kooien richting vertrekhal. Hier ontmoet ik even na 17.00u Jane en Brian die Chunky en Buster, m'n andere reismaatjes komen brengen.
  • weer inchecken en ook deze keer een hele lange rij voor de balies. Het inchecken duurt lang, erg lang. Rond 17.45u heb ik de labels op m'n kooien zitten en kunnen we door naar de flightcare. Daar moeten we de paspoorten laten kopiëren om door te kunnen richting incheckpunt voor de honden. Deze keer gaat het langzamer dan ik gewend ben (na zo'n kleine 20 vluchten); bij het apparaat waar de kooien door de röntgencontrole gaan, doen ze moeilijk; er moet iemand van flightcare én iemand van AirBerlin bij komen. Dit is om 18.15u geregeld, waarna Brian en Jane weer richting huis rijden. De honden zijn op weg naar het vliegtuig en ik op weg naar veiligheidscontrole en gate. Samen met Pip sluit ik aan in een ellenlange rij en na veel schuivelen, komen wij om 18.50u aan in de vertrekhal.
  • De vlucht zou om 19.15u vertrekken, maar rond deze tijd gingen we pas aan boord. Pip gauw in z'n tasje en daarna naar mijn stoel toe. Tegen 19.35u zit ik in en Pip onder mijn stoel. Vrij snel daarna ging het licht uit; het schijnt dat we gewoon zijn opgestegen om richting Düsseldorf te vliegen. Om 21.40u ging mijn licht weer aan en hoorde ik dat we gewoon rond de geplande tijd zouden landen. Inderdaad stonden we om 22.15u op de luchthaven van Düsseldorf.
  • Ik was als een van de eerste uit het vliegtuig, maar dat ging niet op voor Buster en Chunky; die waren ongeveer als laatsten uit het ruim. Om ongeveer 22.40u stonden we dan toch met z'n allen in de aankomsthal en dat was, zoals de Mona-reclame zegt, een feesje! Je komt handen, ogen en oren tekort; je wilt elke adoptant tegelijk begroeten, zijn, haar of hun hond overdragen en de paspoorten meegeven. De ontvangst was overweldigend, waarvoor dank mensen! Daar doe je het voor. Nadat ik de honden had overgedragen, de mensen bedankt had en nog wat tips had meegegeven, ging ieder weer zijn weg. De adoptanten naar huis en ik met een lege kooi richting parkeergarage.
  • Even na 23.30u zat ik in mijn auto en draaide de luchthaven af; richting Landgraaf! Een stukje rijden maar ook nu was het weer rustig op de weg. Verleidelijk om de rechtervoet richting onderkant van de auto te duwen, maar als je er al zo'n 21 uur op hebt zitten, is dat net echt verstandig. Niet doen dus!
  • Om exact 00.41u parkeerde ik m'n auto voor onze woning om door Jacky, Chico, Molly en Boca begroet te worden.
  • Drie geplaatste honden, 23 uur verder en € 3.301,- lichter, belandde ik zondag 4 oktober om 01.30u moe maar uiterst voldaan in m'n bed.
Als dat geen mooi dierendagcadeau is, weet ik het echt niet meer.

PS: de eerlijkheid gebiedt me te vermelden dat ik zeker niet degene ben die de meeste tijd in HzH steekt!