Na een lekkere nacht (lees dag-) rust zijn we weer wakker geworden en bedacht dat het weer een hectische, maar top dag was geweest.
Ongeveer 90 km autogereden, 2341,6 "air"Miles (ofwel 3768,34 km) gevlogen en dit alles in pak hem beet 17 uurtjes heen en terug.
Als je, zoals ik, vliegen best leuk vindt en geen angst heb bij het stijgen en landen, wat is er dan mooier om dit met een goed doel in het achterhoofd te MOGEN doen.
En MOGEN zeg ik met nadruk want ik ben gisteren weer ontzettend bedankt (en ook een beetje voor gek verklaard en :-) terecht) tesamen met Mona, die met de adoptanten stond te wachten op mijn komst. En dat waarderen wij natuurlijk ook, maar het vliegen en het uitladen der kooien is natuurlijk een "eindproduct" van vele inspanningen die we met vele vrijwilligers, zowel in Spanje als in Nederland, doen.
Vandaar dat ik aan alle vrijwilligers toch weer even een bedankje wil richten dat ik heb mogen vliegen.
Maar ook dankzij de adoptanten van ± 160 honden is het voor ons/mij nog steeds mogelijk om deze "hobby" uit te mogen voeren.
Tijdens mijn heen en weer vlucht (welke ik ook kletsend met medepassagiers, -want dat is ook een hobby van mij-, over van alles en nog wat en niet alleen over hondjes hoor!) heb ik hier over zitten mijmeren en bedacht me dat ik toch een bevoorrecht mens ben dat jullie, deze hobby voor mij mogelijk maken.
Ik moet wel even kwijt dat deze overpeinzing ook tijdens het drinken en/of eten al zittend in de spaanse zon geweest kan zijn :-) zéééér vervelend en vermoeiend allemaal, toch :-).
Dus vandaar mijn dank aan iedereen die het mogelijk maakt deze hobby uit te voeren.
Gisteren kregen wij dan ook van de adoptanten van Jippie (v/h Bobby) twee bloemetjes. Één voor de regelneven die dit alles hadden geregeld voor haar en Jippie (dat waren Mona en ik) en één voor de mensen die Jippie hadden ingevlogen (weer ik).
Vandaar dat ik dit bloemetje virtueel met alle vrijwilligers (CAS en HzH) en adoptanten wil delen die het mogelijk maken dat zo'n 160 honden hun Spaanse elende kunnen vergeten en hopelijk nog vele honden die zullen volgen.
Dank, Dank 1000 maal Dank allemaal.(Mag ook wel eens gezegt worden).
Dan was er natuurlijk ook nog de aankomst zelf, ik vond hem heel speciaal, omdat toen ik de kooien met Herbert door de X-ray duwde, zag ik daar vier angstige hondjes zitten. Terwijl Jippie bij mij aan boord heel relaxed was en ik het reserve pilletje met kaas niet nodig gehad heb.
Bij aankomst waren de 4 bondgenoten rustig en een heel stuk relaxter. En Jippie was nog steeds kalm.
Zo zie je maar, ik denk nog steeds dat honden slimmer zijn dan we denken, en ook deze lotgenoten wisten dat het allemaal goed ging komen.
Hieronder nog een paar foto's van de aankomst de andere gaan door naar Janine en verschijnen binnenkort op ons picassa album.
Minnie nu Google en Shelby
Bobbie nu Jippie
Fudge
Molly nu Zara en Goldie
Nog even een kleine P.S.
Ook kregen wij van de adoptante van Fudge een over heerlijke zak "Fudge" snoepjes en in alle eerlijkheid moeten wij (mona en ik) bekennen dat we deze niet met alle vrijwilligers gaan delen, maar lekker helemaal zelf op gaan snoepen.
:-) Hahahahaha :-)
