Vanaf vandaag zal het dagboek van Molly niet meer dagelijks worden bijgewerkt. De reden hiervoor is dat het eigenlijk best aardig gaat met deze dame. Niet dat we er nu al zijn hoor: zeker niet want er valt nog een hoop te leren. Maar de positieve lijn zet zich langzaam voort.
Waar ze eerst nog continu liep te blaffen, raakt ze nu langzamerhand een beetje gewend aan de geluiden in en rondom ons huis. Ook neemt het aantal confrontaties met onze manne af. Vandaag was er regelmatig geblaf en gegrom te horen, maar tot een echt handgemeen is het niet meer gekomen. Uiteraard zijn haren regelmatig overeind gezet en zijn de bijtspijkers en het tandvlees goed te zien geweest. Maar daar bleef het dan ook bij.
Voor Jacky en mij zijn het vermoeiende dagen. Continu alert zijn op wat er gebeurt en wat het zwaarste is: je eigen honden negeren! Onze Chico en Boca zijn echt gouden beestjes, maar om Molly als hond te behandelen (negeren voor nu, tenzij ........) is het nodig om ook onze eigen honden eventjes links te laten liggen. Belonen doen we alleen als ze met z'n 3-en samen zijn. Knuffel je Chico toevallig (per ongeluk) of zit Boca wat te dicht bij me, dan wil Molly uitvallen. Maar ook dat tij is snel gekeerd.
Vandaag zijn ze zelfs even alleen geweest gedurende een ruim half uur. Het was namelijk tijd voor onze weekend-boodschappen. Toen we terug kwamen, zaten Boca en Chico zoals altijd voor het hek op ons te wachten: staarten heen en weer als propellers! Molly lag ergens haar schoonheidsslaapje te doen. Zij kwam pas opdagen toen ze de poort open hoorde gaan. Op zich een goed teken: ze voelt zich dus veilig, op haar gemak en ze weet nu dat er echt meer bewoners in Tegelen leven dan alleen deze grote kleine Mastino. Groot van postuur, mond, tanden en poten, maar klein van hart: zeker als je haar op het veld ziet rennen.
Deel 9 komt er dus zeker: wees niet bevreesd. Maar of dat dit weekend nog zal gebeuren ............. we zullen zien.
Wij danken onze sponsoren
Lieve Pukke Puck,
We wisten dat je al op leeftijd was maar we hadden je nog zoveel gelukkige jaren gegund. Je bent op 17 December 2011 naar ons toegekomen en je voelde je meteen thuis tussen al je hondenvriendjes. Helaas ging het de laatste tijd wat minder met je gezondheid maar dat je zo snel zou overlijden hadden we niet verwacht. Je ging in je mandje liggen en viel voorgoed in slaap, het was heel rustig en vredig maar het blijft een gemis voor ons allemaal. Rust zacht lief klein kereltje. Piet, Yvonne, Meggy, Fientje, Sue, Floh, Ella en Amy
In memoriam Sisi
Lieve Sisi, ondanks je slechte jeugd in Spanje heb je toch een aantal mooie jaren bij ons kunnen zijn. rust zacht, kleine meid.
Homer
Hallo allemaal. Mijn naam is Homer en ik ben in Maart 2012 in Nederland geplaatst maar helaas ben ik te energiek voor mijn baasjes en daarom ben ik op zoek naar een nieuw thuis. Ik ben een mooi kereltje van ongeveer 3 jaar oud met een schofthoogte van ongeveer 40 cm en weeg zo'n 9 kilo. Ik kan goed een paar uurtjes alleen thuis zijn en loop netjes aan de riem alhoewel ik liever los loop en als ze dan fluiten kom ik meestal terug maar als het ergens anders interessanter is kom ik liever niet......daar moet dus nog wel een beetje aan gewerkt worden. Ik kan het goed vinden met andere honden, voel mij alleen wel wat onzeker naar grote honden toe. Soms ben ik wel heel erg enthousiast en daarom is het beter om mij niet te plaatsen bij hele kleine kinderen Ik ben aanhankelijk en dol op aandacht maar ben ook af en toe een beetje jaloers wanneer een andere hond aandacht krijgt. Autorijden vind ik niet echt leuk maar ik heb er ook nog maar één keer ingezeten..... Ze zeggen dat ik snel leer als er hondensnoepjes gebruikt worden maar ik ben ook heel snel afgeleid. Heeft U de tijd om mij nog wat te leren en heerlijke lange wandelingen met mij te maken zodat ik mijn energie kwijt kan? Bel of mail dan snel en wie weet kunnen wij binnenkort kennismaken. Homer verblijft nog bij zijn adoptiegezin in Brunssum
Noa
Mijn naam is Noa en ik ben als heel klein pupje van een paar weekjes oud achtergelaten in de Perrara in Spanje. Nu verblijf ik veilig bij een opvanggezin in Nederland. Ik ben nu ongeveer 5 maanden en een vrolijk en heel aanhankelijk lief klein vrouwtje. Ik moet nog wel het één en ander leren, ik kan al aan de riem lopen en aan de zindelijkheid wordt door mijn opvang hard gewerkt. De zindelijkheid gaat al heel goed, maar ik heb nog weleens een ongelukje. Ik heb een schofthoogte van ongeveer 30 cm en zal nog wel iets groter worden, ze denken een kleine middenmaat. Buiten ben ik af en toe nog wat onzeker, daar moet ik dus nog in begeleid worden. Hebt u de tijd en de liefde voor mij, en dan ook nog een lekker warm mandje? Bel of mail dan snel wie weet kunnen we dan binnenkort eens kennismaken! Noa verblijft in een opvanggezin in Leunen (Limburg)
