Na slapeloze en korte nachten begint Molly de goede kant op te gaan. Blaffen doet ze nagenoeg niet meer. Ja natuurlijk, als er een andere hond langskomt die ze niet eerder gezien heeft, dan laat ze horen dat ze er is. Maar daarvoor ben je hond. Toch? Een van onze buurtgenoten denkt daar anders over, maar die denken dat het gezegde 'geven en nemen' voor hen geldt als 'nemen en nemen'. Daar schrijf ik nog wel eens wat over. Maar nu even niet: we houden het gezellig.
Molly heeft na haar slechte start van alles meegemaakt en kennisgemaakt met Nederland-waterland. Gisteren zijn we met haar het bos in geweest, samen met onze honden en Breezer, een collega-hond, en zijn baasjes. Na de wandeling hebben we met z'n zessen een behoorlijke tijd op een terras gezeten en dit ging erg goed. Hoewel het opletten blijft heeft Molly zich bijna als een dame gedragen. Ook laat ze zich voorzichtig door anderen aaien en begint te snappen dat bezoek bij ons thuis best leuk kan zijn: meestal zit er namelij
k kaas of worst aan vast! Niet slecht voor een hond ............ Aan het eind van de dag verslikte Boca zich en begon fors te hoesten. Molly kwam aangesneld en legde heel lief haar poot op zijn schouder: om te zeggen 'rustig blijven Boca, het komt goed'. Wie had dat 3 weken geleden durven dromen?Ondanks al dit positieve is er nog altijd werk aan de winkel. Zoals ik al schreef, het blijft continu opletten. Ook valt ze af en toe nog uit naar Chico en Boca en dat moet toch nog anders. Ze snappen er niets van: het ene moment wil ze spelen en dan ineens ......... foute boel. Wat met name jammer is, is dat Chico en Boca daardoor soms niets van haar willen weten. Dat is spijtig voor Molly want het zijn twee toffe kerels. Maar ook ons steekt dat af en toe. Normaliter zijn onze honden altijd daar waar wij ook zijn. Madam verziekt dat nu op sommige momenten en dat is niet leuk: voor ons niet maar zeker ook voor de jongens niet. Juist omdat Boca al zoveel meegemaakt heeft, is rust, veiligheid en liefde hetgeen hij zo verdient! En dat wordt af en toe wreed verstoort. Maar ook daaraan blijven we werken.
